De diefstal van de Rechtvaardige rechters is een van de meest mysterieuze en opzienbarende kunstroven uit de vorige eeuw. Door het kunsthistorisch belang van het retabel ‘Het Lam Gods’ van de gebroeders Van Eyck is deze kunstroof, en het mysterie errond, werelderfgoed geworden. Het is dan ook vreemd te noemen dat op heden nog steeds geen langspeelfilm aan dit onderwerp werd gewijd. Een opportuniteit dus en de hoogste tijd om hier verandering in te brengen, dacht scenarist/regisseur Raf De Graeve. Hij schaarde een resem enthousiastelingen rond zich en samen zochten ze een manier om deze film te maken. Ze kregen steun uit allerhande hoeken, van de Stad Wetteren, het Gentse productiehuis Moose-Stache, de Wetterse Academie en tal van vrijwilligers. Het resulaat mag er zijn. ‘De Diefte’ is meer dan een lokaal project. Het is een spannende, sfeervolle en verrassend gelaagde film die ook cinematografisch stevig staat. Na enkele succesvolle vertoningen in CC Nova is nu ook Cinema Focus aan de beurt.
Het verhaal
Het verhaal ontvouwt zich als een detectivethriller waarin de zestiger Hubert Verhoeven, een man zonder levende familie, op zoek gaat naar zijn roots. Zijn zoektocht leidt hem naar Isabelle Trio, de archivaris van Wetteren. Door haar ontdekt Hubert een link naar zijn grootvader Emiel, die destijds koster was in de Gertrudiskerk van Wetteren en een dagboek bijhield. Dit dagboek werpt een nieuw licht op de Diefte en onthult aanwijzingen over de gebeurtenissen rond de diefstal. Hubert raakt steeds dieper verwikkeld in het mysterie en begint zijn zoektocht naar het verdwenen paneel.
Op het moment dat alle puzzelstukken op hun plaats lijken te vallen, wordt Hubert’s queeste abrupt onderbroken door een tragische gebeurtenis. Hiermee lijkt de kans voorgoed verdwenen om het paneel terug te vinden.
Maar dat is buiten archivaris Isabelle gerekend. Ze heeft Hubert’s zoektocht van dichtbij gevolgd en koestert zelf een diepe fascinatie voor de Diefte. Door het bestuderen van gemeentelijke archieven en notulen van vergaderingen van het college van burgemeester en schepenen uit 1939 weet zij de gebeurtenissen opnieuw samen te brengen.
Het is uiteindelijk Isabelle die de draad terug oppakt en een reconstructie maakt van wat er werkelijk is gebeurd met grootvader Emiel en het gestolen paneel.
De ontknoping is zowel onverwacht als onthullend, voor sommigen zelfs een bevestiging van een lang gekoesterd vermoeden. En wie weet, misschien onthult deze film wel de werkelijke geschiedenis achter dit mysterie dat al 90 jaar voortleeft.
